Tırnak yeme davranışı, psikolojik bir gerilim, sıkıntı veya saldırganlık duygularının açığa vurulamadığı durumlarda, çocuğun kendine yönelttiği bir tür saldırganlık dürtüsünün belirtisi olarak kabul edilmektedir. Huzursuz çocuklarda daha sık rastlanmaktadır. Bu davranışa, genelde uyku ve davranım bozuklukları eşlik eder. Aşırı kontrollü ve disiplinli ana-baba ve/veya öğretmenin etkisinde kalan çocuklarda daha sık rastlanmaktadır.Tırnak yeme davranışının saklı kalmış bir saldırganlığı yansıttığı kabul edilir. Daha çok, kendini suçlayan ve öfkesi içine dönük kişilik yapılarında görüldüğü kabul edilmektedir.

Nedenleri ve Tedavisi:

Tırnak yeme, bir güvensizlik belirtisi olarak kabul edilebilir. Aile içinde aşırı baskıcı ve otoriter bir yaklaşımın uygulanması, çocuğun sürekli olarak azarlanması, eleştirilmesi, kıskançlık, yetersiz ilgi ve sevgiyle sıkıntı ve gerginlik tırnak yemeye neden olan başlıca etkenler arasında sayılabilir. En etkili tedavi yöntemi, 3-4 yaşlarına kadar, anne-baba tarafından görmezlikten gelinmesidir. Çocuğun bu alışkanlığı kazanmasına neden olan etkenler saptanarak, konuya çözüm getirilebilir; ancak, çocuğun kendisini güvensiz hissetmesi ile bu davranış tekrarlayabilmektedir. Çocuk bu alışkanlıktan vazgeçmesi için zorlanmamalıdır. Zorlama, alışkanlığı tekrarlatabilir.